KRO

De Katholieke Radio Omroep (KRO) levert al tachtig jaar een bijdrage aan de kwaliteit van de publieke omroep. De omroep biedt programma’s als Spoorloos, Boer Zoekt Vrouw, Memories en Adres Onbekend, welke tot de best bekeken en -beluisterde van de Nederlandse radio en televisie behoren. De omroep staat er eveneens om bekend om de vooral Britse detectives die ze met grote regelmaat uitzendt. De KRO wil een innovatieve mediaorganisatie zijn, die vanuit de katholieke traditie een humane samenleving nastreeft, met gemeenschapsbesef, diversiteit en respect. De KRO wil bijdragen aan een wereld waarin mensen elkaar helpen en de ruimte geven het leven te vieren. De omroep ontwikkelt hiertoe toegankelijke concepten op het gebied van spiritualiteit, zorgzaamheid en educatie voor een volggroep van ca. 3,5 miljoen mensen.

Analyse
In ons onderzoek stellen we de vraag of de KRO inderdaad een innovatieve organisatie is en of de omroep een crossmediale aanpak heeft. We richten ons hierbij op een aantal tv-programma’s en bekijken de crossmediale aanpak hiervan. Opvallend is dat de KRO vooral het medium internet gebruikt om de kijker bij het programma en de omroep te betrekken en niet tot nauwelijks andere media hierbij inzet.
We bekeken de websites van de volgende programma’s; Bij ons in de PC, Bloot gewoon, Boer zoekt vrouw, KRO Detectives, Goedemorgen Nederland, Memories, KRO Kindertijd en Kamphuys boeit. Hierbij kwam het volgende naar voren;
- Bij ons in de PC gebruikt vooral internet als medium. Bij ons in de PC heeft op haar website naast de standaard onderdelen zoals de programma informatie en afleveringen bijvoorbeeld een online game (PC Reporter-spel) en een etiquette test.
- Het programma BlootGewoon gebruikt internet en print als media. De website geeft naast de standaard onderdelen (weblog, afleveringen, foto’s en video’s) de mogelijkheid om de kalender te bestellen naar aanleiding van het programma. Dit is een van de weinige programma’s die een ander medium inzet dan alleen internet.
- Boer zoekt vrouw gebruikt internet en mobiel als media. Bij dit programma wordt de gebruikte media het beste ingezet. Het programma wordt versterkt door twitter, hyves, facebook, een club en recepten, daarnaast wordt ook een mobiele applicatie aangeboden om het programma te blijven volgen.
- KRO Detectives bevat diverse series, maar wordt op één website gepresenteerd. Hierop zijn naast de programma informatie, nieuwtjes, een forum, een spelletje, quiz en en link naar diverse boeken te vinden.
- Goedemorgen Nederland maakt gebruik van internet en radio. Op internet zijn diverse informatie rubrieken, blogs, fun&video en een prijsvraag te vinden.
- Naast programma’s voor volwassenen heeft de omroep ook programma’s voor kinderen. KRO Kindertijd maakt gebruik van internet. Hier kunnen kinderen online spelen, lezen, luisteren en kijken naar verschillend filmpjes. Het uiterlijk van de website is hier aangepast aan de doelgroep.
- Memories maakt gebruik van internet. Naast de standaard onderdelen bevat de site een reageeroptie, een opzoek optie en een moodstream (een tool waar je muziek kunt luisteren passend bij je gemoedelijke gesteldheid).
- Kamphues Boeit maakt gebruik van internet en free publicity (afhankelijk van waar het programma plaatsvindt). Op de website zijn verder programma informatie, een weblog en extra video’s te vinden.

Conclusie
De KRO zegt innovatief te zijn op het gebied van mediagebruik. Helaas blijkt dit niet uit de analyse van het mediagebruik van diverse KRO programma’s. Van crossmedia is nauwelijks sprake omdat internet vrijwel het enige medium is wat wordt ingezet. KRO heeft voor alle grotere programma's een internetsite, welke allen een zelfde format hebben; dezelfde inhoud en indeling, alleen net iets anders toegepast om het bij het programma te laten passen. Elke website bevat de basisonderdelen van onder andere informatie, foto’s&video’s, weblog, quiz en/of spelletje en de mogelijkheid om uitzendingen terug te kijken. De enige verwijzing naar een website is te horen tijdens het programma of te zien in de aftiteling. De onderdelen van de websites zijn puur toegespitst op het gebruik van internet en voegen weinig tot niets toe aan de programma’s.
Voordeel van het gebruik van dezelfde onderdelen is de duidelijkheid en structuur voor de bezoeker, maar een groot nadeel is dat er geen specifieke mogelijkheden worden gebruikt om een programma te versterken. De programma’s die er enigszins crossmediaal proberen te zijn, zijn Bloot gewoon en Boer zoekt vrouw. Bloot gewoon wordt enigszins crossmediaal versterkt door de kalender die men naar aanleiding van het programma kan kopen. Boer zoekt vrouw is het paradepaardje van de KRO en bij dit programma word dan ook de meeste crossmedia ingezet: website met links naar Twitter, Facebook en Hyves. Tevens kun je een mobiele applicatie op de website downloaden om het programma te blijven volgen.
Bij een nieuwsprogramma als bijvoorbeeld Goedemorgen Nederland zou je een optimaal gebruik van media kunnen verwachten. Helaas wordt er bij dit programma nauwelijks gebruik van gemaakt. Eigenlijk geld dit voor het mediagebruik van alle programma’s van de KRO. Er word geen gebruik gemaakt van remediation of crossmedia. Echter alleen standaard mogelijkheden die niets versterken en geen nieuwe ervaringen bieden. Een gemiste kans omdat deze tot een grotere betrokkenheid van de kijker zouden kunnen leiden. Het crossmediale aspect wat bij de tv-programma’s mist, wordt wel toegepast bij het promoten van de boodschap en missie 'goed leven door...', van de KRO als omroep. De omroep wordt zo goed op de kaart gezet, maar de content blijft achterwege.
Een goede ingang voor het gebruik van nieuwe en meerdere media voor de content van de omroep, is het verhaal. Alle programma’s van de KRO hebben met elkaar gemeen dat ze een verhaal vertellen over mensen. Een verhaal uit een programma als Memories zou bijvoorbeeld een crossmediaal vervolg kunnen krijgen. Het verhaal zou hierdoor een extra dimensie krijgen en ook zou hierdoor een nieuwe communicatie dimensie ontstaan. Helaas maakt de KRO hier geen gebruik van. Het zou een goed idee zijn om afhankelijk van de content de media te kiezen en via deze media naar de kijker te communiceren.

Definitie van crossmedia
Als er sprake is van crossmedia moet er interactie zijn tussen de verschillende media (zoals theater, film, televisie, radio, print, internet, games, mobiele devices en live-events). De media eigenschappen moeten optimaal benut worden en elkaar aanvullen zonder klakkeloos herhaald te worden, terwijl ze samen streven naar het behalen van een universeel doel.



Voorstel crossmediale benadering 'Spoorloos'
In het populaire KRO programma Spoorloos gaan mensen opzoek naar hun bloedverwanten. Het programma Spoorloos heeft 6 afleveringen, vervolgens een tussenstop van 2 maanden waarna er weer 6 afleveringen volgen. Tijdens deze 2 maanden van afwezigheid bezoekt het publiek de website van Spoorloos niet, waardoor de KRO na elke tussenstop weer opnieuw moet beginnen met het promoten van hun TV-programma. De KRO wil graag dat men ook tijdens deze tussenstop de website blijft bezoeken. Een crossmediale campagne moet ervoor zorgen dat Spoorloos 'top-of-mind' blijft bij het publiek. En het publiek tijdens het lopende programma en tijdens de tussenstop actief blijft op de website.

Campagne ‘Wij zoeken verder’. Doormiddel van een crossmediale teaser campagne zijn er mogelijkheden om Spoorloos top-of-mind te houden. Tijdens de uitzending van Spoorloos verwijst presentator Derk Bolt naar de start van de crossmediale campagne ‘Wij zoeken verder’. Wie is voor jou spoorloos?, wie ben jij kwijt of wie wil jij zien? zal centraal staan. De campagne start op internet op een soort online ‘marktplaats’, een soort zoekmachine waar men zoekadvertenties kan plaatsen naar personen die ze graag weer willen spreken en/of ontmoeten. Op straat zal men geconfronteerd worden met ‘Wij zoeken verder’ door middel van print uitingen die verwijzen naar de online zoekmachine. Ook in de krant en tv gids zal door middel van zogenaamde contactadvertenties aandacht worden gevraagd voor het nieuwe Spoorloos onderdeel. Zowel op tv, internet als in print word men eveneens op de hoogte gesteld van de mogelijkheid om zelf deel te nemen aan de zoektocht door het downloaden van een mobiele applicatie. Met behulp van deze applicatie kan men mee helpen zoeken, foto’s uploaden en plaats aanduiden op google maps, daarnaast biedt de applicatie de mogelijkheid om op de hoogte te blijven van zoektochten van anderen. Wanneer er successen worden geboekt bij deze kleine zoektochten zullen deze kort de aandacht krijgen in het programma Spoorloos. Daarnaast biedt deze campagne ook de mogelijkheid om de zoekmachine te koppelen aan andere programma’s als de Reunie en Memories.
Wanneer de KRO overstapt op dit crossmediale concept zal Spoorloos in de tussenstop top-of-mind blijven bij de kijkers en zal het programma daarnaast ook een geheel nieuwe dimensie krijgen waarbij er meer interactie met de kijker ontstaat. De kijker wordt door deelname onderdeel of volger van een zoektocht en kan hier ook invloed op uitoefenen. Interactie met het programma zal de betrokkenheid en populariteit vergroten en men zal de weg naar de website in de tussenstop snel weten te vinden.

Flowchart Media


Flowchart deelnemer Henk de Wit


Henk de Wit, een man van middelbare leeftijd zit op de bank voor de buis. Hij kijkt geregeld naar Spoorloos op de zondagavond. Net voor het einde van het tv-programma (1) spoort hij de kijker thuis aan om eens mee te doen aan het nieuwe onderdeel 'Wij zoeken verder'. Een nieuw opgezette aanvulling op het huidige tv-programma voor de kijkers die wel weer contact willen hebben met een uit het oog verloren kennis, vriend, familie of buurman. Informatie is te vinden op de website. Dan herinnert hij dat hij twee dagen geleden tijdens het bladeren in de tv-gids (2) al wat heeft gelezen over dit onderdeel en direct aan zijn jeugdvriend en buurjongen Fransie dacht die hij al 40 jaar niet heeft gezien. Henk denkt bij zichzelf: 'Laat ik eens gek doen, en gaat naar de website (3). Nadat hij nog eens op zijn gemak de site door heeft gelezen, meldt hij zich aan en zet er een verhaal op over zijn uit het oog geraakte vriendschap met zijn buurjongen. De gegevens en een enkele foto die hij nog had bewaard besluit hij op zijn profiel te zetten, in de stiekeme hoop dat het gaat lukken om met succes zijn vriend terug te zien. Hij vinkt voor het versturen nog het item, "Ik wil mijn verhaal wel eens in het tv-programma vertellen", aan en een beetje gespannen slaat hij de informatie op. Hij kijkt nog eens verder naar de andere profielen en ziet dat er een mobiele applicatie (4) is die op straat een net genomen foto kan uploaden naar de website. Hij besluit hem te downloaden, er staan duidelijke instructies bij en hij wil ook wel zijn steentje bijdragen bij andermans zoektochten. Eenmaal de applicatie gedownload ziet Henk dat hij nu met zijn mobiel de profielen en de opgegeven foto's nog eens kan bekijken en eventueel een foto van een 'gespot' persoon up te loaden naar de website. Er staat zelfs automatisch de tijd en plaats bij wanneer deze wordt up geload!
De volgende dag loopt Henk naar de supermarkt en ziet onderweg nog een poster (5) met een oproep naar de site in een bushokje. Er vormt zich een herkennende, verrassende glimlach op zijn gezicht en hij loopt verder.
Die avond kijkt hij nog eens naar zijn profiel (6) en ziet dat er een aantal mensen vragen hebben gesteld en dus geïnteresseerd zijn in de achtergrond van deze bijzondere vriendschap en naar eventuele aanknopingspunten. Hij beantwoord de vragen en stelt daarna zelf ook nog een aantal vragen bij enkele zoekadvertenties.
De volgende ochtend bladert hij, met een kopje koffie aan zijn zijde, door de krant (7) en bekijkt de contactadvertenties in een snelle blik en ziet dat zelfs hier aandacht wordt gevraagd voor 'Wij zoeken verder'.
Ongeveer anderhalve week na het plaatsen van zijn eigen zoekadvertentie op de site krijgt hij een bericht op zijn mobiel. 'Er is iemand voor u gespot, kijk snel of de persoon op deze foto uw spoorloze is!' Verrast kijkt Henk via de mobiele applicatie (8) en ja hoor, het kan haast niet missen. Dat is Fransie, wellicht iets ouder dan hoe hij hem herinnert, maar die kop zit er nog steeds in. Hij bevestigd de foto en krijgt een bericht dat het de spotter is gelukt om Fransie aan te spreken en hij heeft de gegevens van de website doorgegeven.
Die avond heeft hij een bericht op zijn internet profiel (9): 'Henk oude makker, ..' Ze spreken af een keer te gaan vissen bij de oude beek en bij deze kan hij deze zoektocht als een succes verklaren. Niet veel dagen daarna wordt er met hem contact opgenomen of hij in het tv-programma (10) iets over zijn zoektocht wil komen vertellen. Ze komen al over een paar weken bij hem thuis opnemen!

Hot versus Cool media

Hot versus cool media. Hot media are high definition ("well filled with data") and demand a relatively passive audience; cool media are low definition and require intensive audience participation to fill in the blanks. 

Marshall McLuhan

Is er wel een toekomst voor ‘hot’ media? 

Hot media zal in de toekomst zeker nog worden ingezet. Het gebruik hiervan zal waarschijnlijk wel verminderen door de snelle opkomst van nieuwe media. Nieuwe media die interactiever is en dus om handelen vraagt. Er zijn natuurlijk meerdere scenario’s mogelijk met betrekking tot de toekomst van hot media. Misschien zal het voortbestaan als onderdeel van een groter geheel waarbij ‘cool’ media de overhand heeft. Aan de andere kant zijn deze media voor ons onbeïnvloedbaar. En in een maatschappij waarin de media steeds interactiever wordt is deze hot media waarschijnlijk een zucht van verlichting. We kennen deze media al jaren. De krant valt elke ochtend op de mat, bij de kapper lees je de story of privé en op kantoor staat steevast de radio op 538. Mensen houden niet van drastische veranderingen als het hun kleine wereldje betreft en daarom zal de belangstelling voor hot media zeker blijven.

Zoekende naar goeie concrete voorbeelden van ‘hot media’ wordt duidelijk dat men op dit moment helemaal warm loopt voor de nieuwe toepassingen die de advertisingwereld willen veroveren. Geen wonder, natuurlijk. Dit betekent namelijk nieuwe mogelijkheden en meer aandacht. Maar hoe zit het dan met de ‘ouderwetse’ varianten zoals het lezen van tijdschriften, een lekker avondje naar de bios of radio luisteren op het werk?

Tijdschriften blijven populair. De Margriet, de Libelle, maar ook de Donald Duck hebben in Nederland een enorm grote oplage. Het zijn tijdschriften die al generaties lang meegaan en nog steeds ongekend populair zijn bij hun doelgroep. Is het tijdschrift ten dode opgeschreven? Ik denk het niet. Natuurlijk zijn er bladen die komen en gaan. Maar de tijdschriften die echt van waarde zijn voor haar doelgroep zullen niet of nauwelijks plaats maken voor een digitale versie. Het vastpakken, het tastbare van het papier, het lekker lezen op de bank, meenemen in de tas of af en toe nog een van vroeger pakken, de belevenis. De betrouwbaarheid van het medium en puur de nostalgie van het tijdschrift overwint absoluut het beeldscherm.

Toch vindt er bij print als hot media een interessante verschuiving richting ‘cool’ media plaats, valt me op. Het medium print was vroeger populair, maar eveneens zeer beperkt; een krantenadvertentie, magazine of abri werden vaak op een zelfde manier toegepast. Tegenwoordig is print nog steeds een veel gebruikt medium. Men stapt af van de gangbare, ouderwetse formaten, printtechnieken en papiersoorten, en gaat aan de slag met steeds nieuwere en gekkere toepassingen. Print wordt daarnaast ook interactiever, al dan niet door een bewuste deelname van de kijker. Zo bedacht Saatchi&Saatchi voor het merk Frontline (Flea & Tick Spray) een mega grote print uiting die de vloer van een winkelcentrum besloeg. Vanaf de roltrap en hoger gelegen verdiepingen zien de mensen die daar lopen er zeer vlooi-achtig uit. De wandelaar beneden maakt (on)bewust de print interactief, terwijl bij het kijken van bovenaf geen enkel handelen is vereist. De grens tussen hot en cool media wordt kleiner, maar toch blijft print hier als hot medium overeind.

Bij het medium print is fotografie een zeer belangrijke factor. De foto die voor een print gebruikt worden zorgt er vaak voor dat de kracht van een boodschap toeneemt. Daarnaast worden print en fotografie op nieuwe plekken toegepast. Niet meer in het bushokje als abri, als affiche op de muur of als billboard langs de weg. Het landschap dient als canvas waarop fotografie en print overal kunnen worden gebruikt.

De combinatie van print, fotografie en locatie bij the Global Warming swimmingpool van Ogilvy & Mather Mumbai (India) voor de bank HSBC, zorgt voor een zeer krachtige boodschap. Deze ad, bedoeld om awareness te creëren voor de website en de gevolgen van global warming, werd geplaatst op de bodem van een zwembad. We zien de stad New York, van boven af gefotografeerd. Door de foto op deze plek te plaatsen wordt een realistisch gevoel aangesproken bij de zwemmer. Ook al weet men dat dit niet echt is, een gevoel spreekt boekdelen. Dat maakt deze manier van adverteren enorm sterk. Zoals iemand op Environmental Graffiti het verwoorde; If the powers that be think the best way to educate people about the effects of global warming is by scaring the crap out of them, then HSBC would win hands down. En met toename van 300% meer hits op de website tijdens de actie, is het zeker geslaagd te noemen.

Een ander voorbeeld waarbij print de hoofdrol speelt is deze optical illusion ad van HP Advanced Photo Paper. Print is hierbij een zeer klein, maar essentieel onderdeel. HP garandeert true-to-life image quality. Voor de promotie hiervan werd een standaard gemaakt wat de impressie geeft dat iemand net door een gigantisch stuk papier is gelopen, waardoor het gescheurd is. Diverse standaards werden op strategische locaties geplaatst om de voorbijgangsters te demonstreren, dat wat ze zien, een precieze reproductie is met het gebruik van het foto papier.

Print is hot. Vooral omdat het op ontzettend veel manieren zijn wordt toegepast. Zonder krachtige fotografie en vernieuwende locaties zal de populariteit naar alle waarschijnlijkheid wel afnemen. Maar kijkend naar voorgaand advertising materiaal, zal print als hot medium in de toekomst nog veelvoudig gebruikt worden.

De veranderingen die bij het medium print zo sterk naar voren komen, zijn ook aanwezig bij andere hot media als film en radio. Misschien in andere mate, maar zeer zeker aanwezig. Vooral interactiviteit voert de boventoon bij deze veranderingen. Invloed uitoefenen op de verhaallijn en de afloop van de film zijn al in kleine mate aanwezig. Maar moet men overal invloed op kunnen uitoefenen? Moet men alles kunnen bepalen? Waar blijven de verassingen en onverwachte momenten? Een avondje bios zou zich verplaatsen naar een avondje thuis. De film wordt te persoonlijk door de interactieve mogelijkheden en een avondje bios met een paar honderd vreemden is hierdoor niet meer mogelijk. Nee, een bioscoopbezoek zal een gewenst uitstapje blijven en de interactieve film zal zich waarschijnlijk niet ontwikkelen tot een blijvend fenomeen. De kracht van de belevenis zal ook hier de doorslag geven.

Aan de bestaande hot media zit een vleugje nostalgie waar we allemaal dol op zijn. De momenten en belevenissen die aan deze media vast zitten, de mogelijkheid alleen te kijken en niets te hoeven doen, het vertrouwen wat we erin hebben, zal men willen behouden. Natuurlijk zijn veranderingen onvermijdelijk, en in veel gevallen zijn ze ook erg welkom. Interactiviteit, nieuwe middelen, remediation, etc. zijn belangrijke en vooral interessante ontwikkelingen die bijdragen aan de verandering van onze deelname aan en kijk op de media. Toch, ondanks deze belangrijke ontwikkelingen, zal de belevenis van momenten, de nostalgie die we voelen een belangrijke tegenhanger zijn voor al het ‘nieuwe’! De hot en cool media zullen langzaam naar elkaar toe schuiven en samen een belangrijke combinatie vormen. Cool media is momenteel bezig een plekje in ons hart te veroveren, maar het vertrouwen wat men heeft in hot media zal niet snel verdwijnen.

The Economist: Thinking Space

The Economist Thinking Space is een online campagne van The Economist. Het magazine, wat vooral in Amerika bekendheid genereert, focust met deze campagne op een Europese doelgroep, de zogenaamde "intellectually curious'. Jonge, universitair geschoolde mensen die willen weten wat er in de wereld gebeurd en vooral ook waarom. Europa wordt niet zonder reden aangesproken. The Economist heeft in Europa weinig tot geen naamsbekendheid en zelfs wanneer het merk bekend is, verwacht men een magazine wat zich vooral op de economie toespitst. Niets is minder waar.



Via Thinking Space vraagt The Economist mensen: Where do you get your ideas? en nodigt uit om een kijkje te nemen in hun leven. De Europeaanse Economist lezers openen als het waren de deur tot hun thinking space. We krijgen hierdoor een kijkje in hun werkplek (variërend van kantoor tot balkon) en de uitgelichte objecten die op de foto aanwezig zijn hebben alleen een eigen verhaal, welke te lezen zijn of worden verteld.
Daarnaast bevat elk profiel links naar favoriete delen van het magazine, maar ook totaal andere favorieten, zoals muziek, websites, mensen etc.
Diverse bekende persoonlijkheden zoals Jamie Lidell (muzikant) en Elisabeth Chavelet (hoofdredactrice van Paris Match) toonden als eerste hun thinking space en gaven hiermee een startschot voor andere lezers van The Economist om zelf hun eigen thinking space te uploaden.



De online campagne, opgezet door AMV BBDO en online uitgevoerd door Hi-Res, ontving in de eerste twee dagen al meer dan 16.000 unieke bezoekers en het bezoekers aantal groeit sindsdien nog steeds. Naast de website, worden the Economist Podcast, Twitter en Facebook gebruikt om de campagne te ondersteunen. Op diverse blogs worden zowel de vorm als inhoud van deze online campagne geanalyseerd, waardoor ook hier mogelijke bezoekers worden geënthousiasmeerd.
De website, gemaakt met Papervision, in combinatie met prachtige fotografie, versterkt het concept van de campagne. Men kan de thinking spaces hierdoor als het ware echt onderzoeken.
Door de website interactief te maken en gebruik te maken van een soort openbare profielen krijgt The Economist een totaal ander gezicht dan de gemiddelde Europeaan momenteel verwacht bij dit magazine en merk. Met deze campagne probeert The Economist haar positie te veranderen door zich minder exclusief te maken. Ze zet zich door deze campagne op de kaart als interessant en inspirerend magazine en komt dichter bij haar doelgroep te staan